Уклінно просимо заповнити Опитування про фемінативи  


[Тарас Шевченко. Зібрання творів: У 6 т. — К., 2003. — Т. 2: Поезія 1847-1861.]

Попередня     Головна     Наступна





Тарас ШЕВЧЕНКО

ПОЕТИЧНІ ТВОРИ 1848 р.



«А нумо знову віршувать...» . . . . . . . . . . 71 . . . . . . . . . . 413 . . . . . . . . . . 595

Варнак . . . . . . . . . . 72 . . . . . . . . . . 415 . . . . . . . . . . 596

«Ой гляну я, подивлюся...» . . . . . . . . . . 77 . . . . . . . . . . 419 . . . . . . . . . . 597

«Та не дай, Господи, нікому...» . . . . . . . . . . 78 . . . . . . . . . . 419 . . . . . . . . . . 598

«У Бога за дверми лежала сокира...» . . . . . . . . . . 79 . . . . . . . . . . 420 . . . . . . . . . . 598

[Царі] . . . . . . . . . . 81 . . . . . . . . . . 420 . . . . . . . . . . 600

«Добро, у кого є господа...» . . . . . . . . . . 87 . . . . . . . . . . | . . . . . . . . . . 603

Титарівна . . . . . . . . . . 88 . . . . . . . . . . 428 . . . . . . . . . . 603

«Ну що б, здавалося, слова...» . . . . . . . . . . 94 . . . . . . . . . . | . . . . . . . . . . 605

«Мов за подушне, оступили...» . . . . . . . . . . 96 . . . . . . . . . . 428 . . . . . . . . . . 606

П. С. . . . . . . . . . . 97 . . . . . . . . . . 429 . . . . . . . . . . 607

Г. З. . . . . . . . . . . 98 . . . . . . . . . . 430 . . . . . . . . . . 608

«Якби зострілися ми знову...» . . . . . . . . . . 100 . . . . . . . . . . 431 . . . . . . . . . . 610

[Марина] . . . . . . . . . . 101 . . . . . . . . . . 431 . . . . . . . . . . 611

Пророк . . . . . . . . . . 109 . . . . . . . . . . 432 . . . . . . . . . . 613

[Сичі] . . . . . . . . . . 110 . . . . . . . . . . 434 . . . . . . . . . . 615

«Меж скалами, неначе злодій...» . . . . . . . . . . 111 . . . . . . . . . . 434 . . . . . . . . . . 616

«За сонцем хмаронька пливе...» . . . . . . . . . . 116 . . . . . . . . . . 435 . . . . . . . . . . 618

«І небо невмите, і заспані хвилі...» . . . . . . . . . . 117 . . . . . . . . . . 436 . . . . . . . . . . 619

«Думи мої, думи мої...» . . . . . . . . . . 118 . . . . . . . . . . 436 . . . . . . . . . . 620

«І виріс я на чужині...» . . . . . . . . . . 119 . . . . . . . . . . 436 . . . . . . . . . . 621

«Не для людей, тієї слави...» . . . . . . . . . . 121 . . . . . . . . . . 437 . . . . . . . . . . 621

«Коло гаю, в чистім полі...» . . . . . . . . . . 122 . . . . . . . . . . 437 . . . . . . . . . . 622

«Якби мені черевики...» . . . . . . . . . . 124 . . . . . . . . . . 438 . . . . . . . . . . 623

«І багата я...» . . . . . . . . . . 125 . . . . . . . . . . 438 . . . . . . . . . . 624

«Полюбилася я...» . . . . . . . . . . 126 . . . . . . . . . . 438 . . . . . . . . . . 625

«Породила мене мати...» . . . . . . . . . . 127 . . . . . . . . . . 439 . . . . . . . . . . 626

«Ой я свого чоловіка...» . . . . . . . . . . 128 . . . . . . . . . . 439 . . . . . . . . . . 627

«Ой виострю товариша...» . . . . . . . . . . 129 . . . . . . . . . . 439 . . . . . . . . . . 627

«По улиці вітер віє...» . . . . . . . . . . 130 . . . . . . . . . . 439 . . . . . . . . . . 628

«Ой сяду я під хатою...» . . . . . . . . . . 131 . . . . . . . . . . 440 . . . . . . . . . . 629

«Закувала зозуленька...» . . . . . . . . . . 132 . . . . . . . . . . 440 . . . . . . . . . . 630

Швачка . . . . . . . . . . 133 . . . . . . . . . . 440 . . . . . . . . . . 631

«Ой не п’ються пива-меди...» . . . . . . . . . . 135 . . . . . . . . . . 441 . . . . . . . . . . 633

«На улиці невесело...» . . . . . . . . . . 136 . . . . . . . . . . 442 . . . . . . . . . . 634

«У тієї Катерини...» . . . . . . . . . . 137 . . . . . . . . . . 442 . . . . . . . . . . 634

«Із-за гаю сонце сходить...» . . . . . . . . . . 139 . . . . . . . . . . 442 . . . . . . . . . . 635

«Ой пішла я у яр за водою...» . . . . . . . . . . 140 . . . . . . . . . . | . . . . . . . . . . 636

«Не так тії вороги...» . . . . . . . . . . 141 . . . . . . . . . . 442 . . . . . . . . . . 636

«Ой люлі, люлі, моя дитино...» . . . . . . . . . . 142 . . . . . . . . . . 443 . . . . . . . . . . 637

«Ой чого ти почорніло...» . . . . . . . . . . 143 . . . . . . . . . . 443 . . . . . . . . . . 638

«Туман, туман долиною...» . . . . . . . . . . 144 . . . . . . . . . . 443 . . . . . . . . . . 639

«У неділеньку у святую...» . . . . . . . . . . 145 . . . . . . . . . . 444 . . . . . . . . . . 640

«У перетику ходила...» . . . . . . . . . . 147 . . . . . . . . . . 444 . . . . . . . . . . 642

«У неділеньку та ранесенько...» . . . . . . . . . . 148 . . . . . . . . . . 444 . . . . . . . . . . 643

«Не тополю високую...» . . . . . . . . . . 149 . . . . . . . . . . 445 . . . . . . . . . . 644

«Утоптала стежечку...» . . . . . . . . . . 150 . . . . . . . . . . 445 . . . . . . . . . . 644

«І широкую долину...» . . . . . . . . . . 151 . . . . . . . . . . 445 . . . . . . . . . . 646

«Навгороді коло броду...» . . . . . . . . . . 152 . . . . . . . . . . 446 . . . . . . . . . . 647

«Якби мені, мамо, намисто...» . . . . . . . . . . 153 . . . . . . . . . . 446 . . . . . . . . . . 649

«Не хочу я женитися...» . . . . . . . . . . 154 . . . . . . . . . . 447 . . . . . . . . . . 650

Чума . . . . . . . . . . 156 . . . . . . . . . . 447 . . . . . . . . . . 653

«І знов мені не привезла...» . . . . . . . . . . 158 . . . . . . . . . . 447 . . . . . . . . . . 654

«В неволі, в самоті немає...» . . . . . . . . . . 159 . . . . . . . . . . 448 . . . . . . . . . . 654

«Ой умер старий батько...» . . . . . . . . . . 160 . . . . . . . . . . 448 . . . . . . . . . . 655

«Не вернувся із походу...» . . . . . . . . . . 161 . . . . . . . . . . 449 . . . . . . . . . . 656

«У Вільні, городі преславнім...» . . . . . . . . . . 162 . . . . . . . . . . 449 . . . . . . . . . . 657

«Заступила чорна хмара...» . . . . . . . . . . 165 . . . . . . . . . . 449 . . . . . . . . . . 658

«Не додому вночі йдучи...» . . . . . . . . . . 168 . . . . . . . . . . 449 . . . . . . . . . . 662










Попередня     Головна     Наступна


Етимологія та історія української мови:

Датчанин:   В основі української назви датчани лежить долучення староукраїнської книжності до європейського контексту, до грецькомовної і латинськомовної науки. Саме із західних джерел прийшла -т- основи. І коли наші сучасники вживають назв датський, датчанин, то, навіть не здогадуючись, ступають по слідах, прокладених півтисячоліття тому предками, які перебували у великій європейській культурній спільноті. . . . )



 


Якщо помітили помилку набору на цiй сторiнцi, видiлiть ціле слово мишкою та натисніть Ctrl+Enter.

Iзборник. Історія України IX-XVIII ст.